இந்திய வரலாறு 3

மௌலானா அப்துல் கலாம் ஆசாத் அவர்களின், காங்கிரஸ் தலைவர் பொறுப்பு 1946 ல் முடிவடைந்த நிலையில், காங்கிரஸ் கட்சியின் தலைவரைத் தேர்ந்தெடுக்கும் நாடகத்தில், இதுவரை நாம் முக்கியமான நான்கு, ஆட்டக்காரர்களைப் பார்த்தோம். அவர்கள் காந்தி, நேரு, சர்தார் படேல் மற்றும் மௌலானா ஆசாத். 

மௌலானா ஆசாத் நான் அல்லது நேரு என்ற இரட்டை ஆட்டம் ஆடினார். நேரு தான் தலைமைப்  பொறுப்பில் இல்லாத பட்சத்தில், எந்த ஒரு இரண்டாவது நிலையிலும் நான் இல்லை, என்கின்ற பிடிவாத ஆட்டம் ஆடினார். என் நிலையினால் காங்கிரஸ் இரண்டு பட்டால், நான் அதற்குப் பொறுப்பு இல்லை என்று சொல்லாமல் சொன்னார். 

சர்தார் படேல் அவர்களின் நிலை அவருக்கும் மற்றவர்களுக்கும் தெளிவாக இருந்தது. நாட்டின் நலத்திற்கு முன்னர் நானும், என் பதவியும் முக்கியமானவை அல்ல. 

பல ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் தன நிலைப்பாட்டில் தவறு இருந்ததை நன்றாக உணர்ந்தார் மௌலானா. அவர் சொன்னதாவது: "நானும் சர்தார் படேலும் பற்பல  எண்ணங்களில் மாறுபட்டவர்களாக இருந்தோம். ஆனாலும் அவர் காங்கிரஸ் தலைமைப் பதவியில் இருந்திருந்தால், நேரு செய்த பல தவறுகளைச் செய்திருக்க மாட்டார். மேலும், காங்கிரஸ் கட்சியின் அக்காலக் கட்ட கொள்கைகள், திட்டங்கள்  முழுமையாக நிறைவேற்றப் பட்டிருக்கும். அதற்கும் மேலாக, ஜின்னாவிற்கு, காங்கிரசின் திட்டங்களைத் தடம் புரளச் செய்யும் வாய்ப்புக் கிட்டியிருக்காது."

இபோழுது ராஜாஜி அவர்கள் நிலையைப் பற்றிச் சொல்லியாக வேண்டும். "இராஜகோபாலாச்சாரி அவர்களுக்கு சர்தார் படேலிடம் இருந்த அதிருப்தி, கோபம், மற்றும் தயவற்ற எண்ணங்கள் அக்காலக் கட்டத்தில் சரியானவையாகவே புலப்படும்." (Prof.Makkhan Lal - Secular Politics Communal Agenda). ஏனென்றால் சர்தார் படேல், முதல் இந்திய ஜனாதிபதிக்கான பொறுப்புக்கு, ராஜாஜிக்கு சாதமாக  நின்றிருக்கவில்லை. 

ஆனாலும் படேல் மறைவுக்கு 22 ஆண்டுகள் பின்னர், ராஜாஜி எழுதினார்: "இந்திய நாட்டுச் சுதந்திர அறிவிப்பு நெருங்கி வரும் காலங்களில், காந்திஜி அமைதியாகக் காய்கள் நகர்த்துபவராக இருந்தார். அவர் ஒரு முடிவுக்கு வந்திருந்தார். காங்கிரஸ் தலைவர்களில் ஜவஹர்லால் நேரு தான் வெளிநாட்டு விவகாரங்களில் ஆழ்ந்த அறிமுகம் கொண்டவர் என்கின்ற எண்ணம் மேலோங்கி இருந்தது. எனவே அவர்தான் பிரதமராக வேண்டும் என்கின்ற எண்ணமும் தலைதூக்கி நின்றது. 'அனைவரிலும் அதிக நிர்வாகத் திறமை கொண்டவர் சர்தார் படேல் அவர்களே' என்கின்ற எண்ணம் பின்னுக்குத் தள்ளப் பட்டது 

நேருவை வெளியுறவுத்துறை அமைச்சராகவும் சர்தார்  படேல் அவர்களை பிரதமாராகவும் நியமித்திருந்தால் அதுவே  சரியானதாக இருந்திருக்கும். இரண்டு பேர்களில் நேருவே அதிக கூர்மை படைத்தவர் என்கின்ற என் எண்ணம் தப்பானது. சர்தார் படேல் இஸ்லாமியர்களின் மீது  விரோதப் போக்கு கொண்டவர் என்ற தவறான எண்ணம் பரவலாக இருந்தது. இதுவே எங்களின் பாரபட்ச முடிவுகளுக்கு ஆதாரமாக அமைந்தது".

இந்திய வரலாறு 2

நமது இந்திய நாடு சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிக்கத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தது. அதற்கு சில வருடங்கள் முன்னே நம் நாட்டில் நடந்தவை, நாட்டின் அளவிலும், உலக அளவிலும், வரலாற்று முக்கிய நிகழ்ச்சிகள். நாம் ஒவ்வொரு நாட்டுப் பற்று கொண்ட இந்தியனும், அவற்றை அறிந்து வைத்திருப்பது மிக மிக அவசியம் என்பது என் எண்ணம். 

1937 இல் முஸ்லீம் லீக் பொதுத் தேர்தலில் தோல்வியை சந்தித்தது. அதற்குப் பின் உடனடியாக, பொதுப்படையில் காங்கிரஸ் கட்சிக்கு எதிராகவும், குறிப்பாக ஹிந்து மதத்திற்கு எதிராகவும் ஒரு போர் நிலை கொண்டு பணியாற்றினார். இதுதான் இந்தியாவில், கட்சி அரசியலை, ஜாதி அடிப்படையில் பிரித்து, எதிர்மறை நிலையை உருவாக்குவதற்கான முதல் முயற்சியாகும்.

இப்பிரிவினையை, சமநிலைப் படுத்தும் முயற்சியை காந்திஜி மேற்கொண்டார். புத்தி கூர்மையுடன் செயல்பட்டு, மௌலானா ஆசாத் அவர்களை காங்கிரஸ் கட்சியின் தலைவராக ஆக்குவதில் முயற்சி கொண்டு வெற்றி கண்டார். அடுத்த ஆறு வருடங்களுக்கு மௌலானா அப்துல் கலாம் ஆசாத் தன்னுடைய பொறுப்பை மிகத் திறமையுடன் நிர்வகித்தார். 

1946 வரையில்  இரண்டாவது உலகப்போர் காரணமாகவும், பெரும்பாலான் காங்கிரஸ் தலைவர்கள் சிறையில் இருந்ததன் காரணமாகவும், காங்கிரஸ் தலைவர் தேர்தல் நடந்தேறவில்லை. மௌலானா ஆசாத், 1946 ஆம் ஆண்டு வரையில், காங்கிரஸ் தலைவர் பதவியில் செவ்வனே  செயல்பட்டார். 

அக்காலக் கட்டத்தில் உலகப்போரும் முடிவடைந்து, இந்தியா தன் சுதந்திரத் தன்மையையும் வெகுவாக எதிர்பார்த்திருந்தது. எனவே காங்கிரஸ் கட்சிக்கு புதிய ஒரு தலைவரை தேர்ந்தெடுப்பது அவசியமானது. 15 பி.சி.சி. (ப்ராவின்ஷியல் காங்கிரஸ் கமிட்டி) க்களில் 12 பி.சி.சி.க்கள் சர்தார் வல்லப்பாய் படேல் அவர்களை தேர்ந்தெடுக்க விழைந்தனர். காங்கிரஸ் தலைவர் பதவிக்கு, அவர்தம் பெயரை முன்மொழிந்தனர். இதற்கு அர்த்தம் மற்ற 3 பி.சி.சி.க்கள், ஜவஹர்லால் நேருவின் பெயரை முன்மொழிந்தனர் என்பதல்ல. சிற்சில காங்கிரஸ் கமிட்டி பிரநிதிகளைத் தவிர, எந்த ஒரு கமிட்டியும் முழு அளவில் அவர் பெயரை முன்மொழியவில்லை என்பதே உண்மை. 

அதற்குப் பிறகு நடந்த உயர் தலைவர்கள் கூட்டத்தில், காந்தி இச்செய்தியை தலைவர்கள் அனைவருக்கும் தெரியப்படுத்தினார். மேலும், நேருவிடம் நேரிடையாகக் கேள்வி எழுப்பினார்: "இந்நிலையில் என்ன முடிவு எடுப்பதென்று?" அமைதி காத்தார் நேரு. அதுவே அவர்தம் ஆழ்ந்த பதிலாக அமைந்தது. 

மௌலானா ஆசாத் தேர்தல் நடந்திடக் கோரினார். ஆனால் காந்தி  நேருவைத் தலைவராக்கிவிட வேண்டுமென்று, ஏற்கனவே திட்டமிட்டிருந்தார். வேட்பாளர் பெயர் முன்மொழிதலுக்கான தேதி 29 ஏப்ரல் 1946 அன்று முடிவடைந்திருந்தது. அன்று வரை நேருவின் பெயர் எந்த ஒரு ப்ராவின்ஷியல் கமிட்டியினாலும் முன் வைக்கப்படவில்லை. கிருபளானி நேருவின் சார்பில், தனி உறுப்பினர்களின் பரிந்துரைகளைப் பெறுவதில் மும்முரமாக களமிறங்கினார்.

நேருவின் நிலை தெளிவாக இருந்தது. தன்னால்  எந்த ஒரு இரண்டாவது இடநிலையும் ஒப்புக்கொள்ளப்படாது என்பதில். தலைவர் பதவி இன்றியேல், எந்த ஒரு பதவிக்கும் தயாரில்லை என்பதில் அவர் திட்டவட்டமாக இருந்தார். அதன் காரணமாகவே பெரும் நாடகம் ஒன்று அரங்கேறியது. ஒரே வழி சர்தார் படேல் அவர்களை விலகிக்கொள்ள வைப்பது என்பதுதான் அது. சர்தார் படேல் ஒரு உண்மையான மற்றும் மிகவும் ஆழ்ந்த தேசியவாதி. தனிக்குணம் பெற்ற தலைவர். அவரைப் பொறுத்த அளவில், நாடு ஒரு தனி மனிதரையும் அவர்தம் பதவிகளையும் விட உயர்ந்தது. 

பின்னர் டாக்டர் ராஜேந்திர பிரசாத் அவர்களின் எண்ணவடிவைப் பார்ப்போம்: மறுபடியும் காந்தி, வசீகரமான நேருவுக்காக, தனது நம்பிக்கைக்குரிய துணைவரைத் தியாகம் செய்தார்.

இந்திய நாட்டு வரலாறு 1

 இந்திய நாட்டு வரலாறு என்று  சொன்னாலே நாம் ஒவ்வொருவரும்  படிப்பதும், கேட்பதும் இதுவாகத்தான் இருந்திருக்க வேண்டும்:

இந்திய வரலாறும், பண்பாடும், மிகுந்த அளவில் செழிப்பும், வளமும் கொண்டதாக இருந்தது.  அதன் தாக்கம், இன்றைய  சமூகக் கோட்பாடுகளிலும் ஊறி வளர்ந்திருக்கிறது என்று நான் சொன்னால் மிகையாக இருக்காது. பல்லாயிரமாண்டு காலங்களாக, பரந்து விரிந்த ஆட்சியமைப்புகள், வணிகத்துறை வாயில்கள், இந்து சமவெளி நாகரிகங்கள் என்று பல்வேறு வளர்ச்சிகளுக்கும், வளங்களுக்குமாக மேற்கோள் காட்டப்பட்ட நாடு நம் பாரத நாடு. உலகத்தின் நான்கு பெரு மதங்கள் இங்கு தான்  உருவாயின. ஹிந்துத்துவம், புத்தம், சமணமதம், மற்றும் சீக்கியம் இம்மண்ணில் தான் உருவாகி வளர்ந்தன. மேலும் பாரசீக மதம் சார்ந்தவர்கள், யூதர்கள், மற்றும் இஸ்லாமியர்களும், கிறித்துவர்களும், இம்மண்ணில் வந்திருந்து இந்நாட்டு குடியுரிமையுடன் பல நூற்றாண்டுகளாக, இம்மண்ணின் புதல்வர்களாகவே பெருமையுடன் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். நம்நாடு, பாரதநாடு பல்வேறு பண்பாடுகளையும், பழக்க  வழக்கங்களையும் உள்ளடக்கி ஒரு  உன்னத  நாடாக உருவானது. 1947 ஆம் வருடத்தில் இந்திய நாடு, ஆங்கிலேயரின் அடிமைத் தளையிலிருந்து   விடுபட்டு,  சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிக்க  ஆரம்பித்தது. ஒரு முன்னேற்றப்பாதை நாடாக பரிமளித்தது. 

 இதுபோன்ற உன்னதப் பின்னணியில் உருவான  ஒரு நாடு இப்பொழுது  உலக அரங்கில் எவ்வாறு பரிமளித்துக் கொண்டு இருக்க வேண்டும் என்று எண்ணிப் பார்த்தால் நமக்கெல்லாம் வெறும் ஏமாற்றம் மட்டுமே மிஞ்சும். சிறு வயதிலிருந்தே நான் சரித்திரப் பாடத்தை  மிகவும் ஆர்வத்துடன் படிப்பேன். என் நண்பர்கள் என்னை ஒரு விநோதப் பிராணியாகப் பார்ப்பார்கள். ஆனால் நான் அப்பொழுதும் திண்ணமாக இருந்தேன். நமது நாட்டு வரலாறைப் படிப்பது மிக சுவாரஸ்யமானது  மட்டுமல்ல, மிக  அவசியமானதும் கூட என்று நான் நம்பினேன்.

200 ஆண்டுக்க்ளுக்குப் பின்னர் நமது சந்ததியினர், நமது இப்போதைய வரலாறைப் படித்தால் எப்படியிருக்கும், என்று சற்றே எண்ணிப் பார்த்தால் நல்லது என்று தோன்றியது. ஒரு  சிலர் கணிப்புப்படி,  பரவலாக  உலாவி வரும் வதந்திப்படி,  2012 டிசம்பரில்  உலகம் அழியாமல் இருந்தால், நமது சந்ததியினர் இந்தியாவைப் பற்றி என்ன படிப்பார்கள். ஒரு கற்பனை. நிஜமாகக் கூடிய கற்பனை:

சுமார் இருநூறு வருடங்களுக்கு முன்னர்  இந்திய நாட்டை வெகுவாக நாகரிக வேடம் போட்டு  மெத்தப் படித்தவர்களும், மழையிலும் பள்ளிப் பக்கம் ஒதுங்காத எழுத்தறிவு இல்லாதவர்களும், ஒன்றே கூடி அரசியல்வாதிகள் என்கின்ற பெயரில் சுரண்டினர்.  கூட்டுக் கொள்ளை அடித்தனர். சுமாராகப் படித்தும், வெகு அளவில் படித்தும்  பட்டம் பெற்றவர்கள் பலர் அரசு அலுவலர் என்கின்ற பெயரில் அரசியல்வாதிகளில் கொள்ளைகளுக்குத்  துணை போயினர். மொத்தக் கொள்ளையில் தன பங்கைப் பெற்று பாராட்டி வாழ்த்தினர். தொழிலதிபர்கள் என்று பொய்ப்பெயரிட்டு இருவருக்கும் துணை போயினர் இன்னும் பலர்.

இதற்கு முன்னர் ஆங்கிலேயர்கள் நாட்டு எல்லைகளுக்குள் நுழைந்து 'கிழக்கிந்திய கம்பெனி' என்னும் போர்வையில் சிறுகச் சிறுக முழு நாட்டையும் தன வசமாக்கினர். நாட்டின் வளங்களைச் சுரண்டினர். சாதாரண இந்தியன் அவனிடம் ஆயுள் கால வூழியனாகி, அடிமையாகி அவனுக்குச் சேவைகள் பல செய்து வயிறு வளர்த்தான்.

இவர்களிடையே குஜராத் பகுதியில் போர்பந்தர் என்னும் நகரில் மோகன்லால் கரம்சந்த் காந்தி என்றொரு இளைஞர் இருந்தான். நன்கு படித்து பின்னர் சட்டம் பயின்றான். தெற்கு ஆப்பிரிக்காவில் ஒரு இந்திய இஸ்லாமியரின் சார்பில்  வழக்கில் வாதாடச் சென்ற இந்த இந்தியன், கருப்பன், புகை வண்டியில் முதல் வகுப்புப் பெட்டியில் பயணம் செய்ததற்காக, புகைவண்டிப் பெட்டியை விட்டு தான் கொண்டு சென்ற பெட்டியுடன் நள்ளிரவில் வெளியே தள்ளப்பட்டான்.

அவனுக்குத் தன்னைத் தானே திருத்திக் கொள்ள வாய்ப்பு தரப்பட்டது. மற்ற எந்த ஒரு இந்தியனாக இருந்திருந்தாலும் தானுண்டு தன வேலையுண்டு என்று வேலை முடித்து நாடு திரும்பியிருப்பான். எம். கே. காந்தி அப்படிச் செய்யவில்லை. இளைஞர் வெகுண்டெழுந்தார்.
 'நான் இவ்வேறுபாட்டை எதிர்ப்பேன், இதற்காகப் போராடுவேன்' 
யாரை எதிர்த்துப் போராடுவார்? உலகத்தில் பாதிக்கு மேல் தன ஆளுகையில் வைத்திருக்கும் ஆங்கிலேயரை எதிர்த்து. பல நல்லெண்ணம் கொண்டவர்கள் அவரை அமைதிப்படுத்த முயன்றனர். அவர் அமைதியடைய விரும்பவில்லை. ஆங்கிலேய அரசை எதிர்ப்பதென்று ஒரு அதீத முடிவுக்கு வந்து விட்டிருந்தார்.

சில பத்து இந்தியர்களைக் கூட்டி வைத்து பொது இடத்தில் அரசுத்தாள்களைத் தீயிலிட்டார். அவர் அடித்து உதைக்கப் பட்டார். பற்பல முறைகள் சிறையிலடைத்துத் துன்புறுத்தப் பட்டார். ஆனால் அவர் அடங்குவதாக இல்லை. மாறாக அவரின் போராட்டம் மேலும் மேலும் வளர்ந்தது.
'இந்தியாவை விட்டு வெளியேறு' என்று கூக்குரலிட்டார்.

கத்தியின்றி, ரத்தமின்றி போராடுவோமென்றார்.  
வன்முறையற்ற, ஒத்துழையாமை இயக்கத்தைத் துவக்கினார். ஆனாலும் ஒன்று இங்கு தெளிவு படுத்தியாக வேண்டும்.  அவரால் இது போன்ற ஒரு இயக்கத்தை ஆங்கிலேயருக்கு எதிராக நடத்தியும் உயிர் வாழ முடிந்தது. அவர் குடும்பங்களும், மற்றப் போராளிகளின் குடும்பங்களும் உயிர் வாழ்ந்தன. உலகத்தில் பல பகுதிகளை ஆண்டு வந்த ஆங்கிலேயர்கள் பெருமளவு தனி மனித நாகரிகம் காத்து வந்தனர். ஆனால் இதே நாட்டில் பின்னர் சுதந்திரம் கிடைத்த பிறகு, ஆட்சியாளர்களின் குற்றங்களைத் தட்டிக் கேட்பது பெரும் ஆபத்தான விஷயமாக ஆனது. குற்றங்களைத் தட்டிக் கேட்பவர்களை நாட்டு விரோதிகள் என்றும், வெளிநாட்டு ஊடகர் என்றும் முத்திரையிட்டு, முடிந்தால் துன்புறுத்தினர்.

இக்காலக்கட்டம் குறிப்பாக விவசாயிகளுக்கும், உடலுழைப்பை மட்டுமே மூலதனமாக்கிப் பாடுபட்டு, ஊதியம் பெறுவோருக்கும் ஒரு சோதனையான காலமாக இருந்தது. பொருளாதார வசதிகளில் கீழ்நிலைக்காரர்களும், நடுநிலைக்காரர்களும் 'அன்றாட மான மரியாதைக்குரிய வாழ்வுக்கும்',
'தன குழந்தைச் செல்வங்களின் ஆசாபாசங்களுக்கும்' இடையில் சிக்கிப் பரிதவிப்பு வாழ்க்கை வாழ்ந்து வந்தனர்.

தங்கள் அன்றாட வாழ்வை முறையாக வாழ்வதற்கு, தங்கள் கடும் உழைப்பில் பெற்ற வருமானத்தில், பற்பல வகையான வரிகளை செலுத்தி வந்தனர். இவ்வரிப்பணத்தில் வாழ்ந்த அரசியல்வாதிகளும், அரசு அலுவலர்களும் மேலும் பல ஊழல்கள் செய்து பொதுமக்களைத் துன்புறுத்திப் பணம் பெற்றதை வழக்கமாகவே கொண்டிருந்தனர். சாதாரண மனிதன் முதுகெலும்பு ஒடிந்தவனாக, தவறுகளைத் தட்டிக்கேட்கத் திராணியற்றவனாக, பொறுமை என்கின்ற பொய்யான பெயரில், அசாதாரண சகிப்புத்தன்மையுடன் நாட்களை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தான்.

ஊழல் அரசியல்வாதிகளுக்கும், அரசு அலுவர்களுக்கும் வேண்டியதைக் கொடுத்து தன் காரியங்களைப் பல நெறிகெட்ட வழிகளிலும் தொடர்ந்து செய்து, நாட்டின் தொழிலதிபர்களாக மின்னியவர்களும் பலர். மேலும் தொடர்ந்து இவ்வூழல்வாதிகளின் நெறியற்ற நிலைகளையும் செயல்களையும் கூர்ந்து பார்ப்போம். ........................தொடரும்.

HISTORY OF INDIA 4

HISTORY OF INDIA 4

I am afraid that when we speak about the History of our independent India, more often it could sound as Corruption in India. Over time, the history of India will be seen as the 'History of Corruption' that shaped the history of India. 

Having said that, let us see what Mahatma Gandhi said about Congress and corruption: "I would to the length of giving the whole Congress a decent burial, rather than put up with the corruption that is rampant". This was Gandhiji's reaction to corrupt practices by the Congress ministries formed under 1935 act in six states in the year 1937. The so called disciples of Gandhi however, ignore his concdrn over corruption in post Independence India, when they came to power. 

The first scandal in Independent India:
The jeep scandal in 1948 was the first major corruption case in independent India. V.K.Krishna Menon, the then Indian high commissioner to Britain ignored protocols and signed a Rs.80 lakh contract for the purchase of army jeeps with a forein firm.

While most of the money was paid upfront, just 155 jeeps landed. But the then Prime Minister Nehru forced the government to accept them. There was an inquiry committee led my Ananthasayanam Ayyangar. But the Congress Government was in no mood to listen to the committee's findings. Govind Ballabh Pant, the then Home Minister announced on September 30, 1955, "As far as Government was concerned, it has made up its mind to close the matter. If the opposition was not satisfied they can make it an election issue".

Soon after all these Krishna Menon was inducted into the Nehru's cabinet without portfolio. Later he became Nehru's trusted ally and the defense minister of India.

Morals of the story: 
1. If you want a ministerial berth in a Congress regime, get involved in a scandal first.

2. The Indian defense was not spared from corruption as early as in 1948. Why then keep talking even today about Bofors, and Howitzer deals.

















 

Money does not grow on trees. It comes from our Taxes

 பணம் மரங்களில் காய்ப்பதில்லை

எங்கள் வரிகளிலிருந்து வருகிறது 

பிரதமர் நேரடியாக நம் மக்களுடன் உரையாடப் போகிறார் என்று கேள்விப்பட்டதும் எதிர்பார்ப்பு அதிகமானது. காலையிலிருந்தே முன்னேற்பாடு. வேலைகள் அனைத்தையும் விரைவில் முடித்து விட்டு பிரதமர் பேச்சில் முழு கவனம் செலுத்த விழைவு. பேசப்போகிறவர் பிரதமர் மட்டுமல்ல. மெத்தப்படித்த பொருளாதார வல்லுநர். 1991 இல் நிதி மந்திரியாக இருந்து உயரிய பொருளாதார மாதிரிகளை முன் வைத்தவர். எதிர்பார்ப்பு இருக்கத்தானே செய்யும். 

முதலில் ஹிந்தியிலும் பின்னர் ஆங்கிலத்திலும் பேசினார். பொருளாதார வல்லுநர் பேச்சைக் கேட்க அமர்ந்தவன் ஒரு சாதாரண அரசியல்வாதியின் பேச்சைக் கேட்டு ஆச்சரியத்தில் ஆழ்ந்தேன். 

'பணம் மரங்களில் விளைவதில்லை' என்று கூறி வரி செலுத்தும் சாதாரண குடிமகனை விவரமற்றுக் கடிந்து கொண்டார். அவருக்கு அவர் தம் பேச்சை எழுதிக் கொடுத்தவர், இன்றைய நிலையில், குடிமக்களின் ஆதங்கத்தைப் புரிந்து கொண்டவரில்லை என்பது புலனானது. தொடர்ந்து அத்தியாவசியப் பொருள்களின் விலையேற்றம், பெருமளவு பணவீக்கம், மற்றும் நாளும் தொடரும் கட்டுங்கடங்கா ஊழல்கள். இவற்றினிடையே, 

நாங்கள்,  பல்வேறு வகைகளில் நாளும் வரிகள் செலுத்தும் குடி மகன்கள்  உங்களைக் கடிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும் - "பணம் மரங்களில் விளைவதில்லை. எங்கள் வரிகளிலிருந்து வருகிறது" என்று.  நாங்கள் உங்களைக் கட்டாயம் கடிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும் "நீங்களும், உங்கள் மந்திரிகள் மற்றும் பல்துறை அதிகாரிகளும்  எங்கள் வரிப்பணத்தில் ஊழல் செய்யாதீர்கள், பணம் நிறையப் பெற்றுக்கொண்டு மிகவும் தரமற்ற ஆட்சியை எங்களுக்குத் தராதீர்கள்" என்று. ஆனால் மாற்றாக நீங்கள் எங்களைக் கடிந்து கொண்டீர்கள். வேடிக்கையாக இருக்கிறது. 

அது போகட்டும். முன்னதாக, பெட்ரோல் விலையேற்றத்தில் போது சொல்லப்பட்டது. "பெட்ரோல் உபயோகிப்போர் பணக்காரர்கள். சாதாரண குடிமகனுக்குத் தேவை டீசல். எனவே பெட்ரோல் விலையேற்றம். டீசல் விலை ஏற்றமில்லை" என்று. நேற்று இரவு சொன்னீர்கள் "டீசல் பெரும் பணக்காரர்கள் தங்கள் பெரிய கார்களில் உபயோகிக்கிறார்கள். பெட்ரோல் ஸ்கூட்டர் ஓட்டுபவர்களும், மோட்டார் பைக் ஓட்டுபவர்களும் உபயோகிக்கிறார்கள் என்று". ஏனிந்த முரண்பாடு. பெருவண்டிக்கு உபயோகப் படுத்தப்படும் டீசல் வெறும் 0.6 சதவிகிதம் மட்டுமே என்பது எனக்குத் தெரிந்த விவரம்.

45 வருடங்களுக்கு முன் என் முப்பாட்டி சொன்னாள்: "கலியுகம்டா இது கலியுகம். போகப்போகப் பாரு. பத்தினி என்று பாராட்டப் பட்டவள், காசுக்காக குறுக்கு வழியில் செல்வாள். படித்தவர்கள் என்று போற்றப்பட்டவர்கள் பொய் பேசித் திரிவார்கள்". நான் அன்று அவளை நம்பியிருக்கவில்லை. பாட்டி பாவம் சிறு பொது அறிவு கொண்டு பெரிதாகப் பகட்டித் திரிகிறாள் என்று. நேற்றிரவு உங்கள் பேச்சு முப்பாட்டியின் கலியுகக் கூற்றை உண்மையாக்கி விட்டது. எப்படி அய்யா, எப்படி உங்களால் கண்ணிமைக்காமல், இந்தக் கண்றாவியை பேச முடிந்தது. 

இதுவரை தங்கள் அமைச்சரவையைப் பற்றி யார் எது சொன்னாலும், உங்களிடம் ஒரு தனி மனிதர் என்கின்ற நிலையில், ஒரு தவிர்க்க முடியாத நம்பிக்கை என்றும் இருந்தது. 'ஊழல்வாதிகளால்  சூழப்ப் பட்டிருக்கும் ஒரு நேர்மையான மனிதர்' என்கின்ற பச்சாதாபம் இருந்தது. ஆனால் அவையனைத்தும் இன்று தங்கள் பேச்சுக்களால் தவிடு போடி. நன்றி அய்யா. நன்றி. தங்களின் தப்பான முகத்திரையை தாங்களே கிழித்தெறிந்ததற்கு.

1991 இல் தங்கள் செயல்பாடுகளை உதாரணம் காட்டினீர்கள். 1991 க்கும் 2012 க்குமிடையே எந்த ஒரு சமநிலையும் இல்லை. அன்று சோனியாஜி இருந்திருக்கவில்லை. 2ஜி, சி.டபிள்யூ.ஜி, சி.ஜி. இன்னும் பல, இதுவரை வெளிவராத ஜிக்கள் இருந்திருக்கவில்லை. தாங்களும் இதுபோல் தடுமாற்றத்தில், ஆட்சித் தடுமாற்றத்தைச் சொல்லவில்லை, நன்னெறித் தடுமாற்றத்தில் இருந்திருக்கவில்லை.

தங்களையும், இந்நாட்டையும், நாட்டு மக்களையும் கடவுள் என்றொருவர் இருந்தால் அவர் மட்டுமே காப்பாற்ற முடியும். வாழ்க! வளர்க!

Money Does not grow on Trees. It comes from our Taxes.

Money does not grow on Trees

For the last two days, I was quite anxious. May be most of you too, to listen to the Prime Minister addressing the public. I thought finally we have a chance to listen to a scholar, an economist, a man who made so much difference to the country by his economic policies, as a finance minister in P.V.Narasimharao's Ministry. So all our expectations were well founded.We were ready to listen to his version of the rationale in the recent policies of the Government particularly with regards to price rice of Diesel and a sudden decision, as it appeared to open the flood gates of FDI

First of all I am of the opinion, that the address that he read out was not well researched and not written by some one who has high sensitivity to the tax paying public. Why do I say so? At one point in time the Prime Minister chided the tax paying public "Money does not grow on trees". This according to me is the most frivolous utterances our Prime Minister could make at this point in time. Scam after scam, non stop price escalation of essential commodities, added to the poor governance, these are actually the words of the tax paying aam admi. 

Our dear Prime Minister, money does not grow on trees. It comes from our hard work and the taxes that we pay. Therefore, please be careful with our money. Your ministers and bureaucrats have no business to squander our money in scams and in return offer us a poor governance. You have said frivolously to us, what we must have told you with a snub for your frivolity and sob at our foolhardiness in electing you and your ministers. 

Wah! Manmohanji! I wish an early end to your government, 

because we pay tax, and you people think that 'money grows on trees'.

Do they in Cell Phones, International Games, Coal Mines.....and how do I know what next!

You compared your present decision to the decisions taken in 1991 as a finance minister when Rao was the P.M. There is no comparison Mr.P.M. In 1991 there was no SoniaG, 2G, CWG, CG and may be more to come soon!

When last time there was an escalation in Petrol price, we were told that the diesel price is not increased because it is used by aam admi. While Petrol is used to drive vehicles of the rich. But this time you said, petrol price is not increased because it is used by scooterists, that is aam admi. And diesel is used by rich men with SUVs. OMG! The use of diesel by SUVs in India, if my information goes right is about 0.6% of the total Diesel usage. It is most used by the agriculturist, in public transport systems, and in shipping commodities across the country.

I did not believe when my great grand mother, about 45 years ago, told me these words: "We are in Kaliyug. Things will go from bad to worse. A true Patni will not hesitate to sell herself for money. The intelligentsia of this world will become a bundle of lies. The people whom you respect and give honor will behave in a cheap and condemnable manner". As an youngster those times, I thought it was just a brag. When this day I hear the utterances of well educated men and women like you, I am compelled to believe her predictions and the concept of Kaliyug.  

Manmohanji. I always had a benefit of doubt when it came to you. I always considered you a knowledgeable and honest man in the middle of political mavericks. Now  I am afraid the doubt is gone and I have come to believe that you are no different from all those scam tainted men and women around you. May God bless you and this country!

HOW MUCH DO WE KNOW ABOUT RAJAJI?

Couple of readers after reading the last article on 'History of India', commented back saying that they wanted to have more information about Rajaji, Shri.Rajagopalachariar. Thus this piece of writing. Several writings have helped me to obtain authentic and relevant information:

Shri.Chakravarthi Rajagopalachariar was born on December 8, 1878 near Hosur in the then Salem District. He did his schooling in Hosur, Arts Graduation in Bangalore and law education in Law College, Madras. When Swami Vivekananda went to Madras, he visited the Law College, entered into Shri.Rajagopalachari's room and they had a brief conversation. 

After obtaining his graduation in law he went back to Salem to begin his private practice as a lawyer. Soon he was acclaimed as one of the most efficient criminal lawyers in the town. And at that point in time, he was just 21 years old. Varadarajulu Naidu was a patriot and was prosecuted in Salem for speaking against the British Government. Rajagopalachariar took this high profile case and was successful in getting his acquittal. 

After this incident, so far a lawyer and a professional was inspired to contribute to the society by participating in various social reformation programs. He was in the year 1917, elected as the President of the Salem Municipal Council. He started night schools for the uneducated adults and factory workers. Schools for Harijans were opened under his administration. He ensured water supply to Harijans' locality in his town. Even many elderly people whom he respected opposed him. But he did not relent. 

Then happened a major event. Annie Besant was arrested and taken by train which crossed Salem. A large number of people gathered at the station to see Annie Besant. Rajagopalachariar, disciplined the crowd, ensured orderly behavior and avoided untoward incidents, as the Collector of Salem was preparing to give shooting orders to his police force. Later he represented Annie Besant and got her acquittal from the charges the British Government had made. 

While Gandhi made the Dandi Salt Satyagrah in Gujarat, Rajagopalachariar organized and executed the Vedharanyam Salt Satyagrah. He joined Congress and entered into active politics. When for the first time Congress participated in General Elections and won, he became the Chief Minister of the Madras Province.

On the eve of Indian Independence, he was a Central Minister when Nehru was the Prime Minister, later the Governor of West Bengal. He was of course the first Indian Governor General. He occupied that position till the day of declaration of the Repulic of India on January 26th, 1950.
                          
 Visit this page again to know more to know about Rajaji..............

Enge Pillaiyaar?

கிணத்தில், குளத்தில், கடலில் பிள்ளையார் 

கணபதி பப்பா  மோரியாஎன பாட்டிசைப்போம்  - நம் 

காதுகளைப் பற்றி  கரணம் போடுவோம் 

கஜானனம் என்றுநாம் துதித்திடுவோம்  - தினம் 

கணேசன் கால்களைப் பணிந்து வேண்டிடுவோம் 

பூசைதினங்கள் முடிந்ததும் புறப்படுவோம் - ஆம் 

கிணத்தை, குளத்தை, கடலை நோக்கி 

விட்டெறிந்து மகிழ்வுடன்வீடு திரும்புவோம் - பாவம் 

விரைவாக அள்ளப்படுவார் விநாயகர் 

வெளிறிய உடைசலாக வண்டிகள்கொண்டு - நஷ்டம் 

உனக்கென்ன  பக்தனேபாடு கணபதிபப்பா  மோரியாஎன்று!

History of India 3

HISTORY OF INDIA  3

So far we have seen the major players in the election of  Congress President in 1946 after the completion of Maulana Abdul Kalam Azad's term. They were Gandhi, Maulana Azad, Nehru and Patel. While Gandhi played the game of  harmony, Maulana Azad played a dual game of me or Nehru, Nehru played the game of assertion through silence. 

He was very assertive in conveying his message silently, I am the No.1. If not, I am not there, and further 'Do not hold me responsible for divisions within Congress'. Sardar Patel's game was very clear. The country above me and my postings. 

However, Maulana Abdul Kalam Azad was the first to realize his folly and wrote later: "We differed on many issues but I am convinced that if he had succeeded me as Congress President he would have seen that the Cabinet Mission Plan was successfully implemented. He would have never committed the mistake of Jawaharlal which gave Mr. Jinnah an opportunity of sabotaging the Plan" . 'He' refers clearly to Sardar Vallabhbhai Patel.

Now comes the role of Rajaji. Rajagopala Chari had every reason to be very angry, unhappy and uncharitable to Sardar Patel (in the words of Prof.Makkhan Lal - Secular Politics Communal Agenda)

because it was Patel who deprived Rajaji the first Presidentship of India.

But the same Rajaji wrote almost 22 years after Patel’s death:
“When the independence of India was coming close upon us and Gandhiji was the silent master of our affairs, he had come to the decision that Jawaharlal, who among the Congress leaders was the most familiar with foreign affairs, should be the Prime Minister of India, although he knew Vallabhbhai would be the best administrator among them all…


“Undoubtedly it would have been better if Nehru had been asked to be the Foreign Minister and Patel made the Prime Minister. I too fell into the error of believing that Jawaharlal was the more enlightened person of the two… A myth had grown about Patel that he would be harsh towards Muslims. This was a wrong notion but it was the prevailing prejudice.”   

                                                Continues...............

HISTORY OF INDIA..........Continues

                        HISTORY OF INDIA 2

We were about to become an Independent India. What happened just before that most important time in the Indian and the World history,  we as patriotic Indians must know:

In 1937 Muslim League lost the General Election. Immediately after that they went on a war path against Congress in general and Hindus in particular. This was the beginning of the polarization of Indian populace on religious lines. 

To diffuse the situation to some extent, Gandhiji wisely thought of making Maulana Azad as the President of the Congress party. Maulana Azad did become the President of Congress and continued to remain so efficiently for the next 6 years. Till 1946, due to World War II, Quit India Movement and as most of the Congress members were in prison, the election for the position of President could not take place. And Maulana Azad continued in that position and was discharging his duties till 1946.

Now the world war ended and freedom for India was not too far. And therefore there was a need to elect a President for the Congress party. 12 out of 15 PCC (Provincial Congress Committees) nominated the name of Sardar Vallabhbhai Patel. It does not mean that the other 3 recommended Jawaharlal Nehru. 

In fact except a few working committee members, no PCC recommended Nehru for that position. In a meeting Gandhi announced the same and asked Nehru "What to do under these circumstances?". Silence was the only answer that he gave. 

Maulana Azad suggested election for the post. But by then Gandhiji had Nehru very strongly in his mind and had been quite transparent about his thought for several years in the past. 

Even by the due date of 29.04.1946, no nomination came in favor of Jawaharlal Nehru. J.B.Kriplani went around in support of Nehru and collected few working committee members to propose his name. By then Gandhiji was indicated clearly that Nehru will take no second place.

Then a great drama was enacted.

It was thought, that the only way is to request Patel to withdraw. Sardar Vallabhbhai Patel was a great leader and a greater patriot. He thought the country must not divide on this issue. For him the country was greater than him becoming the President of Congress party and later the Prime Minister of the country. He sacrificed

In Dr.Rajendra Prasad's words later: 

"Once again sacrificing his trusted lieutenant for the sake of glamorous Nehru"


                                                       Continued.......

காலையில் ஒரு கால்

காலையில் ஒரு கால் - இரு
காதுகளுக்கல்ல காலங்களுக்கு
'காதல்' என்னவென்று கேட்டு!
காலம் சொன்னது: காதலர் இருவர்
தன்னையும் மறந்து
என்னையும் மறந்து
தனியே பயணிப்பதென்று!

HISTORY OF INDIA

HISTORY OF INDIA 1

Indian history and culture is full of richness and affluence, which undoubtedly has had a significant impact on the evolution of the current society. Home to the Indus Valley civilization and a region of historic trade routes and vast empires, the Indian history is identified with its commercial and cultural wealth over the past thousands of years. Four major world religions, Hinduism, Buddhism, Jainism and Sikhism originated here, while Zoroastrianism, Judaism, Islam and Christianity arrived in the first millennium AD and mingled into the region's diverse culture. India became a modern nation-state in 1947 after a struggle for independence that was marked by widespread nonviolent resistance. 

When I went to Google and typed History of India, the above are the first few lines from one of the several articles I found on the web. I was an ardent reader of History in my elementary and secondary school days. While many of my friends and classmates differed with me on the importance of studying history, I found reading history very interesting and purposeful

I was only wondering what our great grand children of our great grand children would read, say 200 years from now, God bless if life on earth does not come to an end in December, 2012 as predictions go around the world. 

Could it sound something like below:

200 years ago India was known to be ruled by many plunderers and looters of a different nature, different from somewhat similar clones that invaded India prior to the Britishers. Britishers occupied the lands for several years with the help several brokers across the country, who were prepared to 

sell their own country for few pennies.

There was an angry young man called Mohanlal Karamchand Gandhi. 

He studied law and moved out to South Africa to represent some Indian Muslim traders in Pretoria in a law suit. When he was traveling first class, which was meant only for the whites, and found so by a Britisher,

was told to get down at the next station. 

After all he was given a chance to correct himself. 

He could have just got down, moved out to a common man bogie and carried on with his journey and life. 

It is very difficult to guess what really went on in his mind. He refused to get down and naturally was thrown out of the compartment. 

Then also he had an option. To catch the next train and go home. 

He just didn't do that. He said 'I will protest, I will fight'. Against whom? 

Against a country which was ruling most part of the world with it's might. 

Many well wishers, told him to take it cool. He did not. 

He literally went crazy. 

He burnt the legal documents in public. He collected few tens of Indians and staged a protest. He was warned and thrashed nicely. 

Yet he did not succumb. 

He went on from one level to another and finally declared that  

'We want an Independent India'

To achieve this end, he created a new concept known at that time as  

"Non violent Non Cooperation Movement".   

He could afford to do that and yet live and see an Independent India. 

Because the rulers were Britishers. All those nukras he could do with the Britishers. No Indian could ever imagine to do later in an Independent India. 

You might be keen to know 'Why not?'.

It is because the Britishers though occupied and ruled several nations in Asia and the rest of the world, as a lot had their own level of decency. Few hundred years later India's own Indian rulers were not as cultured and civilized as their earlier rulers.Particularly when someone questions them for their wrong doings, they used to turn violent. Declare them as anti national. Charge them on criminal cases including that of sedition. This was in fact the worst period for the poor, illiterates and the farmers. The large middle class community was struggling between 'survival now' and the 'aspirations of their wards'. 

They were constantly looted of their land and other means of survival and no one ever dare take their sides. 

'Taxes' were paid in huge amount, including by the middle class men earning their livelihood with immense hard work. But the tax money became the biggest source for a big loot. 

Loot I say because, while a part of the 

taxes thus collected went into the development of the country. 

Most part was pocketed by the corrupt politicians, bureaucrats and the businessmen providing support to both the others. This was done in very clever ways many of which we will study during the course of our curriculum.

                                                                                 Contd...........

Aseem Trivedi and his Cartoons

Whenever some one starts speaking on this subject, the first question asked is "Have you seen those cartoons?". My reply is "Yes I have seen them, if not all of Aseem's Cartoons, at least those for which he was accused".  

Having said that I need to answer the most probable 2nd question "Do you think he has done it right?". The answer to this question is not as easy to be given as for the first question. There are two reasons for the same. One is that "Who am I to say whether it was right or wrong?". The second is "Is it important to know whether it is right or wrong or is it more important to know what feelings and thoughts of this young, creative artists must have lead him to do what he did?"

I read recently a simple but a powerful comment on the facebook. While some oldies are looting and the other oldies are watching the loot, the young ones are busy on facebook and twitter. How true these words are. While there is one young Aseem to express his anguish through powerful cartoons, what is the the rest of the young population in India doing?

Recently I saw the photograph of a poster put up by a local MLA in Madurai welcoming P.Chidambram and other Congress leaders. In that the National Emblem is morphed with the photographs of P.Chidambaram, His son Karthi and Rahul Sonia Maino. Now who must go to Jail, the Congressman who has put up this poster for large public view or Aseem Trivedi who is a young, creative artist exploring various opportunities to express his anguish as a Patriotic Indian. 

If Aseem is punished in any way, I declare that we are the criminals. Through shameless tolerance, and spineless silence we are declaring ourselves as the ultimate criminals on this holy land Bharat. I have stopped uttering and writing all nationalistic slogans. We do not deserve to utter them any more!

WHERE ARE WE GOING?

I read this comment from a friend of mine from FB

The gap between the rich and poor has grown disproportionately in the last decade. In developed nations for every one person employed , there are five to six unemployed. A recent report on Bloomberg stated that India has 900million people that are poor and go to bed hungry at night. 

There are many of us reading this , who are in positions of responsibility in the private sector, in the government . Can we utilize our positions to inspire change?

(For e.g. Can we better food storage facilities in India, so surplus crops do not go waste but can be stored for the future. Fuel costs are rising- can we work at promoting solar in a big way? What is the solution?

 My response to this message:

The way things are going, it is bound to touch the bottom of the pyramid, in say about 10 - 12 years and then living for the rich in India will become very difficult. As I see the trend, the crime rates will reach a break even point and then it will not increase, it will multiply. Burglary, road side robbery and murders will become dime a dozen.

Today the true up keepers of morality in India are not the rich and the intellectuals. They are actually the poor and the less literate. However they are loosing their patience. You can witness it all around you.

The expressions are bouncing at random haphazardly, and soon they will become more frequent, better organized, and finally uncontrollable. The children who are born today and in the last 5-10 years in those poor families are undergoing the suffering right from birth. And the environment in which they are born are different from the environment in which their parents were born. Therefore there is a paradigm shift in their outlooks and values. When they grow and to be of 20 + years old, the moneyed lot had it.

This is one side of the story. The other side I want to discuss as they are closely related are 

• The Political leaders and their governance, 

• The intellectuals and the so called 

• The Media

After Lal Bahadur Shastri's tenure the down trend started and has reached a peak under the able leadership of our Prime Minister Manmohan Singh and the Congress President Sonia Gandhi. None of us at our young age could ever imagine such low levels of values in political arena, and  absolutely an erring system of Governance, within our life time. I predict that not more than in 10 years time National Congress Party will become a symbol of the past. As Winston Churchill predicted, we are today ruled by our own leaders who do not worth the respect, we might pay to a beggar on the roadside. 

Let us come to the so called intellectuals. They are either lost on their own imaginations and hypotheses or have become the boot lickers of the politicians. There are few more who suffer seeing the happenings in the country and have become dumb out of shock and sickening occurrences around them. Very few are still active trying to change the country. But the number is too less to even be noted and remembered. 

While the Media has played a very crucial role, the question is in my mind is that 'How much have the contributed to the end result? and does their approach cover  the entire spectrum of events and the entire population of the country? However many a times, their focus on business outcomes mars their consistency and thus the quality. 

Wish to continue writing on this.........

SACHIN TENDULKAR

Is he moving away from his projected image?

For almost a year now, people around the globe are making serious comments about his retirement plans. And is he planning or not? One may say that as a proven player for over 2 decades, no one can comment. It is only for him to decide. However I opine that when an individual is in a  field of public interest and requires public support to sustain, he cannot decline to respond to the public.

Sachin may think that it is his own business and he does not have to reason out or justify to any one. He has his right to his opinion. At the same time as I mentioned earlier, the public including his hard core fans are waiting to know his thoughts on this matter. Not because they want him to retire or not to retire, but are concerned about his popularity and the respect he commands. 

Recently Imran Khan also commented on this subject and quoted Sunil Gavaskar's decision at some point in time to retire. But my question revolves around Sachin's response to the question of retirement. His response was this as published in March, 2012: The day he feels "a little less passion" when walking out to bat for India, "I will give up the Game", the master batsman said, adding, "critics didn't need to tell me to do so.". 

The response clearly means that it is not my performance, but my feelings that matter. Am I wrong in thinking that the humble Sachin, is turning somewhat less humble. To put it mildly and with utmost respect for a great achiever. 

That aside, something interesting in his personal life too. He occupied his new close to 40 crore bungalow in Bandra last year. He was found occupying the house without obtaining the required OC from the Mumbai Corporation. Later on he had to pay a fine for the same. An RTI activist Anil Galgali filed an application to know whether the full fine amount was paid or was there any special favors given. Sachin used one of the legal clauses to prevent the Mumbai Corporation from revealing the information. 

Please read the following on this subject:

RTI Act's Section 11(1) requires the public information officer to give notice to a person whose confidential records are requested to be made public. Section 8 says that such information can be denied "if it relates to personal information, the disclosure of which has no relationship with any public activity or interest, or which would cause unwarranted invasion of privacy of the individual".

However, a senior official attached to the chief information commissioner (CIC)'s office was surprised with the BMC's reason for denying the information. "A fine collected from a citizen is public money and an individual can seek information on this under the RTI Act," he said.

My only contention is that now Sachin Tendulkar being a Rajya Sabha member too, has to really grow and live up to the extraordinary expectations of We Indians from an extraordinary achiever. 

l

சச்சின் டெண்டுல்கர் 

தன்னடக்கமா? ஆணவமா?

'சச்சின் டெண்டுல்கர் கிரிக்கெட் ஆட்டத்திலிருந்து ஒய்வு எப்பொழுது பெறுவார்?' என்னும் கேள்வி நம்மிடையே பலநாட்களாக ஒலித்துக்கொண்டே இருக்கிறது. நேற்று இவ்விஷயத்தில்  பாகிஸ்தானின் முன்னாள் கிரிக்கெட் ஆட்டக்காரர் இம்ரான் கானும்  தன எண்ணங்களைப் பிரதிபலித்தார். 

ஆனால் இதுவரை, சச்சின்  தன எண்ணங்களை முழுமையாக வெளியிடவில்லை. அவர் நினைத்திருக்கலாம், நான் ஆட்டத்தில் தொடர்வதற்கு எந்த விதமான சமாதானமும், நியாயமும் யாருக்கும் தர வேண்டியதில்லையென்று. 

அவர் நிலையிலிருந்து அவர் சரிதான் என்பது அவர் எண்ணமாக இருக்கலாம். எனினும் பொதுமக்கள் சார்ந்திருக்கும் எந்த ஒரு துறையிலும், அவர்களின் எண்ணங்களைக் கேட்பதும், அவற்றிற்கு நியாயமான முறையில் பதிலளிப்பதும் அவர்களின் பொறுப்பு. இப்பொறுப்பிலிருந்து விலகினால் அது அம்மக்களை அலட்சியப்படுத்துவதாகிறது. தனி மனித ஆணவச் செயலாகிறது. பொதுவாக தன்னடக்கத்துடன் செயல்படும் சச்சின் இவ்விஷயத்தில் ஆணவமாகத்தான் செயல்படுகிறார் என்பது என் எண்ணம். இது ஒரு புறமிருக்கட்டும். 

சென்ற வருடம் சச்சின் தன குடும்பத்துடன் சுமார் நாற்பது  கோடி ரூபாய்கள் பெறுமான பாந்த்ரா வீட்டில் குடி புகுந்தார். சிக்கல் என்னவென்றால், அவர் மும்பை பெருநகராட்சியிடமிருந்து அவ்வீட்டில் புகுந்து தங்குவதற்கான அத்தாட்சிப் பெற்றிருக்கவில்லை. அதற்காக அவரிடம் கேள்வி கேட்கப்பட்டது, மற்றும் தண்டத்தொகை செலுத்தகூறி எச்சரிக்கை கொடுக்கப்பட்டது. 

அனில் கால்கலி என்பவர் ஒரு RTI Activist. அவர் அறிய விரும்பினார்: முழு தண்டத்தொகையும் பெருநகராட்சியால் பெறப்பட்டு விட்டதா இல்லையா என்று.. ஆனால் சச்சின் RTI சட்டத்தில் உள்ள ஒரு சின்னஞ்சிறிய ஓட்டையின் வழியே வெளி வந்து,  அவ்விஷயம் வெளியடப் படுவதை தடுத்து விட்டார். மேலே படியுங்கள் உண்மையை.

RTI Act's Section 11(1) requires the public information officer to give notice to a person whose confidential records are requested to be made public. Section 8 says that such information can be denied "if it relates to personal information, the disclosure of which has no relationship with any public activity or interest, or which would cause unwarranted invasion of privacy of the individual".

However, a senior official attached to the chief information commissioner (CIC)'s office was surprised with the BMC's reason for denying the information. "A fine collected from a citizen is public money and an individual can seek information on this under the RTI Act," he said.

RTI activists from Mumbai echoed the view. "Citizens have every right to know the amount of fine imposed and recovered by the BMC from Tendulkar for violating civic norms. The BMC cannot deny the information to the applicant just because it involves a celebrity like Tendulkar," said Bhaskar Prabhu, convenor of the Mahiti Adhikar Manch. This manch is a group of RTI activists and applicants who create awareness about the RTI Act and take up issues that are in the public interest.

 

இதற்கிடையே சச்சின் இப்பொழுது ராஜ்ய சபா உறுப்பினரும் ஆகிவிட்டார் எனவே இவ்விஷயத்தில் அவர் பொறுப்பு பன்மடங்கு அதிகரிக்கிறது. ஆனால் அவர் பொறுப்பாகச் செயல் படவில்லை என்பது என் எண்ணம். சொல்லுங்கள் நண்பர்களே! சச்சினின் செயல் தன்னடக்கச் செயலா? ஆணவச்செயலா?

காவிரி தென்பெண்ணை பாலாறு - தமிழ்
                       கண்டதோர் வையை பொருனைநதி - என
மேவிய யாறு பலவோடத் - திரு
                        மேனி செழித்த தமிழ்நாடு

இது பாரதியார் பாடிய பாடல்.

இன்றைய நிலை:

காவிரி ஆற்றைநாம் கூர்ந்து பார்த்தால் -  தலை
குனிந்து  நாளும்   அழுதிடுவோம்.

மரம் கொடிகள்இரு கரையிலும் ஆடும் - நிலை
மாறிநாம் காண்பது  மண்ணேற்றும்  ஊர்திகள்.

தண்ணிதிருட நாமமைதி காத்தோம் - கொலை
வெறியுடன் கள்வற்பலர்   கூடி சேர்ந்தனர்.

தாயின்  வயிறுபிளந்து அள்ளினர் மணல் - சாலை
வழியெங்கும்  வாகனங்களின் நச்சுப்புகை.

நெஞ்சம் பொறுக்குதில்லையே இந்த நிலை கேட்ட மாந்தரை நினைந்துவிட்டால் - என எண்ணி

எதையும் நினைக்காமலே கள்வரோடு கள்வராக கலந்துவிட்டோம் நாம்.
நம்ம்க்கென்ன அருகதை கள்வர்களைக் குறை சொல்ல.




 

பகுத்தறிவு வியாபாரம்

பகுத்தறிவு வியாபாரம் 

நாற்பது - ஐம்பது வருடங்களுக்கு முன்னாள் இம்மக்களின், பகுத்தறிவு வியாபாரமும், சாதி வித்தியாச வியாபாரமும், மொழி வெறுப்பு வியாபாரமும் சூடு பிடித்தது. வியாபாரம் தமிழ் மக்களின் அறியாமையின் ஆதாரத்தில் வெகுவாக வளர்ந்தது.

இடை இடையே பார்ப்பன வெறுப்பும், ஹிந்தி வெறுப்பும் முன் நிறுத்தப்பட்டன. ஒரு சரியான வியாபார தந்திரம். பார்ப்பன நண்பனுடன் தோள் மேல் கை போட்டு நடந்தவன், திடீரென்று திராவிட உணர்வு கொண்டு, பூணூல் அறுப்பிலும், ராமர் உருவச்சிலைக்கு செருப்பு மாலை போடுவதிலும் பெருமிதம் கொண்டான்.

பதவி, பணம், புகழ் பெற்றவன் அண்ணன் தம்பி, மச்சான், மச்சினிச்சி எல்லார் பெயரிலும் சொத்து சேர்த்தான். தொண்டனாகவே இருந்து வீணாப்போனாவன் குடும்பக் கடமைகளை மறந்து, கடமை மறந்த கணவானாகவும், பொறுப்பற்ற பிள்ளையாகவும், அப்பனாகவும் செத்து மடிந்தான். சாகும் வரை, தலைவன் வாழ்க, கூறி குடும்பம் ஒழியக்காரணமானான்.

தொண்டர்கள் மடிந்தார்கள். தலைவர்கள் இன்று மாறி விட்டார்கள். பகுத்தறிவு வியாபாரம் இன்று செல்லு படியாகவில்லை. காரணம். விஞ்ஞான வளர்ச்சி. கம்ப்யுட்டர் டெக்னாலஜி சாதாரண தமிழன் வாழ்க்கையை வளப்படுத்தி விட்டது. கூடவே விலை வாசி உயர்ந்து விட்டது. வாழ்க்கையில் கவலைகள் அதிகரித்து விட்டன. கோவில்களின் எண்ணிக்கை பெருகி விட்டது. சாதிகளை ஒட்டிய கட்சிகள் போலவே சாதிகளை ஒட்டிய கோவில்களும் பெருகி விட்டன.

விளைவு! இன்று அதிக அளவில் பார்க்கப்படும் தமிழ் டி.வி. சானல்கள், முக்கியமாக பகுத்தறிவுத் தலைவர்கள் நடத்தும் சன், மற்றும் கலைஞர், மூட நம்பிககையும், பக்தி என்ற பெயரில் அறிவை மழுங்க அடிக்கும் நிகழ்ச்சிகளை  சீரியல்கள் மூலம் பரப்புவதை அப்பப்பா - தாங்க முடியவில்லை.

சன் டி.வி. யும், கலைஞர் டி.வி. யும் கடுமையான போட்டியில் ஈடுபட்டுள்ளார்கள், மூட நம்பிக்கை உருவாக்கி, பரப்பி, வளர்ப்பதில். ஒரு சீரியலில் நாயகி வெளியே போகிறாள், பூனை குறுக்கே வருகிறது. மனதில் சஞ்சலம். மற்றோன்டில் நாயகி கடவுளிடம் வேண்டிக்கொள்கிறாள் மனமுருக, அம்மனின் தலையிலிருந்து பூ விழுகிறது. நாயகி. தவறாமல் வாரம் ஒரு முறை யாராவது ஒருவர் அல்லது ஒருத்தி சோதிடம் கேட்கப்போவதும், துன்பம் தன்னை அண்டாமல் இருப்பதற்கு பரிகாரம் செய்வதும்  வெகுவாகப் பார்க்கலாம்.

வாழ்க தமிழ்! வளர்க அவர்தம் அறியாமை! இதில் தான் இருக்கிறது   திராவிடத் தலைவர்களின்   அன்றாட வருமானம்.